گاهی در ساختمان‌های کوتاه مرتبه (مثلاً 2 یا 3 طبقه)، دستیابی به اهداف عملکردی جداسازی لرزه‌ای مستلزم وقوع جابجایی‌های نسبتاً بزرگ در تراز جداسازی لرزه‌ای است. این در حالی است که دستیابی به جابجایی‌های بزرگ و انتقال دوره تناوب به میزانی مطلوب، در مواردی که بار ثقلی وارده بر جداسازهای لرزه‌ای کمتر از 100 تن باشد، با روش‌های متعارف جداسازی لرزه‌ای مشکل خواهد بود.

در پاسخ به این نیاز، دکتر رابینسون تکیه‌گاه RoGlider را در سال 2005 میلادی ابداع نمود. RoGlider نوعی تکیه‌گاه لغزنده است که به واسطه‌ی غشایی لاستیکی، دارای نیرویی بازگرداننده است. شکل این جداساز به جزئیات سازه و زمین‌‌لرزه مورد انتظار بستگی پیدا می کند؛ اما به طور کلی شامل دو صفحه فولادی فوقانی و تحتانی می‌باشد که در بین این دو، استوانه‌ای مشتمل بر لایه‌های لاستیک طبیعی و فولادی قرار دارد. همچنین در بالای این استوانه، المانی لغزنده قرار دارد که به این ترتیب ساختاری مرکب از برخی جزئیات مطلوب تکیه‌گاه اصطکاکی لغزنده و تکیه‌گاه الاستومری را شامل می‌شود.

مهم‌تریم ویژگی RoGlider امکان تأمین و تحمل جابجایی‌هایی قابل توجه به ازایی بارهای ثقلی کمتر از 100 تن می‌باشد. به این ترتیب با استفاده از این جداگر می‌توان به راندمان بالایی در کاهش نیاز لرزه‌ای سازه‌های کوتاه‌مرتبه، دست یافت.
نخستین بار در سال 2007 میلادی، از RoGlider در جداسازی لرزه‌ای بیمارستان وانگانوی در نیوزیلند استفاده شده است.