دکتر بیل رابینسون (2011-1938) حرفه‌ی مهندسی زلزله‌ی خود را در دپارتمان تحقیقات علمی و صنعتیِ (DSIR) آزمایشگاه فیزیک و مهندسی (PEL) در کشور نیوزیلند، آغاز کرد. پس از آن تجهیزاتی را برای محافظت لرزه‌ای سازه‌ها ابداع و توسعه نمود که تکیه‌گاه سربی لاستیکی از جمله‌ی این تجهیزات است. قبل از پیوستن به PEL، دکتر رابینسون PHD خود را در رشته‌ی متالورژی فیزیکی در دانشگاه ایلینویز، با موضوع تز "Mechanical Damping in Single Criystals of KCI at High Temperatures"، به اتمام رساند. در PEL، او تعدادی تکنیک آزمایشگاهی جدید را با استفاده از التراسونیک در فیزیک جامدات، توسعه داد که موجب شروع برنامه‌ای تحقیقاتی در منطقه‌ی قطب جنوب شد، و تجهیزاتی برای محافظت کاهش خسارات ناشی از زلزله اختراع نمود. در سال 1974، او معروف‌ترین اختراع خود را به نام تکیه‌گاه سربی ـ لاستیکی، معرفی نمود. این جداگر لرزه‌ای که به نام اختصاری LRB شهرت یافت، از دهه‌ی هفتاد میلادی تاکنون در بیش از 8000 سازه در دنیا به کار رفته است. از دیگر اختراعات مهم دکتر رابینسون، میراگر سربی ـ تزریقی (Lead Extrusion Damper)، میراگر سربی ـ تسلیمیِ PVD و تکیه‌گاهِ RoGliderمی‌باشد.

دکتر رابینسون در سال 1985 به سمت مدیریت اجرایی PEL درآمد و روند مدیریتی جدیدی را در تحقیق و توسعه‌ی این مؤسسه پی گرفت. او در سال 1995، شرکت مهندسی PEL را با هدف سرمایه‌گذاری بر اختراعات خود و توسعه‌ی تجهیزات جداگر و میراگر لرزه‌ای پایه گذاشت. در پایان سال 1998، نام این شرکت به شرکت Robinson Seismic، تغییر داده شد.

بنا به قول پروفسور جف تالون (عضو افتخاری انجمن سلطنتی کشور نیوزیلند)، بیل رابینسون با اختراع جداگرهای لرزه‌ای خود، بزرگترین و مهم ترین هدیه‌ی نیوزیلند را به دنیا تقدیم نموده است. طبق تخمینی که تا سال 2011 صورت پذیرفته است، سازه‌هایی در مجموع به ارزش بیش از 100 میلیارد دلار در سراسر دنیا، به کمک جداگرهای لرزه‌ای دکتر رابینسون در برابر زلزله محافظت می‌گردند. به جهت چندین دهه، تلاش‌ ثمره‌بخش در عرصه‌ی مهندسی زلزله، جوایز و افتخارات بسیاری نصیب دکتر رابینسون شده است. از جمله این افتخارات می‌توان از جایزه یادبود Michaelis (سال 1978)، انتخاب به عنوان همکار انجمن سلطنتی نیوزیلند (سال 1991)، دریافت مدال Hutton از انجمن فیزیک نیوزیلند (سال 1992)، دریافت مدال Cooper از انجمن سلطنتی نیوزیلند (سال 1994)، دکترای افتخاری از دانشگاه ویکتوریای شهر ولینگتون (سال 1995)، دریافت معتبرترین مدال علم و فناوری نیوزیلند مدال Rutherford (سال 1999) و انتخاب به عنوان عضو افتخاری QSO (سال 2007)، نام برد. در سال 2011 انیستیتوی رابینسون در دانشگاه ویکتوریا راه‌اندازی شد.